‘Pisati je isto što i željeti slobodu. Željeti slobodu je isto što i angažovati se.’
Sartr 1947. objavljuje esej: Šta je književnost?
Tu će nam otkriti kakav je do dar moći pisati, posebno prozna djela, ali isto tako i koliko je bitno da se djelo koje je stvorenom samo i jedino oživljava putem čitalaca i onih koji ne pišu. Šta nam poručuje Sartr?
Poezija ne treba da bude angažovana, dok proza to po prirodi jeste, proza je u suštini utilitarna, prozni pisac se služi riječima, koristi jezik kao oruđe da imenuje svijet i da iznese duhovni stav.
Pisac uvodi red gdje ga nije bilo, nameće raznolikosti stvari jedinstvo duha. Ali djelo nije završeno kada je napisano, ono postoji dok se čita.
Poznat kao egzistencijalni filozof, uvijek naglašava prisustvo ličnog iskušavanja u svakom pojedinačnom aktu, pa i u pisanju, odnosno čitanju.
Piše se da bi se nešto saopštilo. Govoriti znači djelovati, jer imenovanje…
View original post 175 more words
©Ana Galić magistar filozofije 